90’lı yılların başına kadar, ABD’de Che posterlerini, fotoğraflarını kamuya açık yerlere asmak falan yasaktır.
Ne var ki bir yandan da, Amerikalılar arasında Che hayranlığı da hızla artmaktadır.
Toplu gösteriler sırasında, kalabalık konserler sırasında, Che’nin posterleri yine de asılır.
Amerikan sistemi ne yapsa da bunun önünü alamamaktadır.
Ama bunun bir yolunu da aramaktadır.
Küba, Amerika’nın burnunun dibindedir.
Bilenler bilir, bir zamanlar, dikta yönetimiyle de ABD’nin adeta bir sömürgesi gibidir ve kara para ve fuhuş cennetidir.
Derken, Ocak 1959’da sosyalist devrim gerçekleşir.
ABD her ne yapsa da, bunu engelleyememiştir.
Sosyalist Küba o günden beri “devrimini” sürdürmektedir.
Che Guevera, Küba Devrimi’nin Fidel Kastro ile birlikte, iki büyük önderinden biridir.
Bu iki önder, özellikle de CHE, bütün dünyada da bir efsanedir.
Ancak emperyalist ABD içinse en kötü örnektir.
Ne yapsa ne etse de ABD, Küba Devrimi’nin bu efsane önderi Che Guevera hayranlığının önüne, en başta kendi ülkesinde bir türlü geçememektedir.
ABD bu, sonunda kendince bir yolunu buldu.
En iyisi Che’yi şöhretle “tüketmek”tir.
Dünyada yapamasa, hiç olmazsa kendi ülkesindeki bu “Che salgını” mutlaka önlenmelidir.
Amaç “Che büyüsünü” bitirerek onu giderek, kitlelerin gözünden sıradanlaştırarak düşürmektir.
Bu işlerde hünerli olan büyük bir tanıtım şirketi, ülke çapında, özellikle de gençler arasında popüler bir yarışma düzenler.
Konusu “Che Guevera’ya en çok benzeyenler.”
İlk yüze girenlere, çok yüklüce ödüller verecekler.
Bu çok büyük bir organizasyondur.
Bütün ülke çapında duyurulur.
Binlerce genç yola koyulur.
Sonunda istenilenler olur!
Che efsanesi giderek zayıflar,
Beklendiği gibi büyü bozulur.
Sistemin de zaten amacı budur.
Che gömlekleri, şapkaları, donları her yerde pazara, piyasaya sunulur.
Che artık bir tüketim malı olur, işporta tezgahlarını doldurur.
Sistem işler; hem piyasa kazanmış olur, hem de beklenen amaç hasıl olur.
Che markalı ürünler, aksesuarlar ve giyecekler yıpranmış, kirlenmiş halde çöplüklerde ve yerlerde bir atık olur; artık ne yasaktır ne de korkulur.
Korkulan Che salgını ile sistem artık uyumludur!
ABD gençliğini saran, kasıp kavuran CHE efsanesi giderek zayıflatılır.
Sistemin amacı ve beklediği de zaten budur.
Beklendiği gibi CHE büyüsü bozulur.
Ülkemizde de geçmişin unutulmaz, efsane gençlik önderlerinin idol olan sol-siyasal kişilikleri, çeşitli görsel şekiller ve adlar altında anma etkinlikleriyle, yazık ki bir biçimde tüketilmektedir.
Hatta istismar sayılabilecek biçimde televizyon reytinglerine, güncel siyasete, şahsi siyasi beklentilere samimiyetsizce araç edilmektedir.
Acıklı ve dokunaklı hikayelere bezenmiş idam-ölüm görselleriyle de
gerçeğinden koparılıp eritilmektedir.
Böylesi bir durum, tıpkı ABD’deki CHE örneği gibi, o büyülü ve unutulmaz kişilikler için, gerçekten büyük ve acı verici bir tehlike potansiyelidir.
Öyle ki anılanlarla ananlar arasında, ne düşünsel, ne yaşam tarzı, ne duruş, ne ilke, ne beklenti, ne amaç, ne eylem benzerliği hiç de görülmemektedir.
Sosyal medya üzerinden özellikle de sabun köpüğü gibi uçurtulup düşürülmekte ve değersizleştirilmektedir.
Her biri “Bir varmış, bir yokmuş” muamelesi görmektedir.
Bunu da herkes gördüğü gibi; her şeyi bilmektedir.
İyi niyetlerle olsa da ama gerçekte, “iyiler” tüketilmekte; değerler eritilip etkisizleştirilmektedir.
Aslına bakılırsa; “ölümü seçen o ölümsüzlere” kötülük edilmektedir.
“Aşk, ihtiyaca yenilmektedir!”
