Bugün size ülke kalıplarını yazacağım.

Hemen “Ülkelerin kalıpları mı olur?” demeyin,

şöyle ki her insanın düşünce kalıpları vardır. Bunlar, çocuk iken ebeveyn tarafından yüklenir veya onlardan kopyalanır.

Bireysel kalıplar, aile kalıpları, etnik köken kalıpları, sosyolojisik kalıplar ve ülkenin tümünü kapsayan kalıplar adı altında ana kalıpları toplayabiliriz.

Peki bu kalıplar ne işe yarar ve niye önemli olsun ki?

İnsanlar 140 IQ potansiyeliyle doğar, ortalama insan IQ’su ise 90’dır.

Potansiyel ile realite arasındaki fark ise önce aile sonra eğitim ve en sonunda da toplum tarafından emilip yok ediliyor.

İşte tam da burda kalıpların önemi ortaya çıkar.

Az gelişmiş toplumlarda suç oranlarının yüksek oluşunun temelinde kalıplar yatar.

Eğer ülkedeki aile ve eğitim sisteminin kalıpları yüksek IQ’lu birini eğetip, bir tarafa doğru kanalize ederek iyi bir gelecek vaad edemiyor ise bu kişinin yüksek IQ’su eğer çok ahlaklı biri değilse onu suça iter. Çünkü zekası sistemin açıklarını çok çabuk fark etmesine sebep olur ve bir şekilde sistemin açıklarından faydalanarak çok kolay illegal işler yapar.

Aynı kişiyi alıp, aile ve eğitim kalıplarının iyi olduğu bir başka ülkeye götürürseniz ve ona kariyer ile iyi bir gelecek vaad ederseniz bu sefer aynı kişi; ya iyi bir eğitmen, ya bilim insanı veya tüccar olur .

Bu ülkenin kalıpları sorunludur ve biçimleri değişime uğramakla birlikte sürekli suçlu üretmeye devam edecektir.

İki tip kalıp vardır;

Birinci kalıp, suç oranları yüksek gelişmemiş toplumlardaki kalıplardır ve bunlar içe dönüktür, enerjisini kendi içinde harcar.

İkinci tip kalıp, sanayileşmiş ülkelerdeki kalıplardır. Bunlar ise dışa dönüktür, gelişim ve üretim endeksli olup bugünün dünyasına yön veren ülkelerin hepsinin karakteridir.

Kötü insan yoktur, kötü kalıp vardır.

Sedat Gönül