Görüp, iyice uzaklaşıldığını, sapıldığını artık Cumhuriyet’ten; Kurtulma zamanı gelmiş demektir elbet milletin, devr i hükümetten.

Usanmaz kendini yurttaş bilenler Cumhuriyet’e sahiplenmekten; Kurucu ve değiştirilemez ilkeler uğruna, mücadele etmekten.

Hakir gösterseler de Cumhuriyeti dün-bugün, şanına noksan gelir sanma; Yere düşmekle cevher, ne kaybeder özünden ve değerinden.

Varlığımızın, ruhumuzun mayası bağımsızlığımızdandır; Ne gam! Çekilse de acılar, çağdaş Cumhuriyet derdinden, endişesinden.

Dünyada zalimlerin yardımcısı, zavallı kimselerdir; Köpektir zevk alan zalim ve insafsız avcıya hizmet etmekten.

Cumhuriyetin değerini, önemini gözden düşürmek isteyenler; Yalanlarını kusarak yıllardır, kovdular gerçekleri milletin zihninden.

Borçlu oldukları Cumhuriyete bunca garez-düşmanlık nedendir? Şükran-vefa yerine, kurtulamamaktalar her fırsatta kin ve öfke beslemekten.

Her yaptıkları bir tahribat, her sözleri bir sövgüdür Cumhuriyete; Cumhuriyetin erdemini bilenler, geri durmazlar onu sahiplenmekten.

Her yaptıkları, ne varsa Cumhuriyete ait, gözden düşürmek; Nedir alıp veremedikleri, sindiremedikleri bu büyük emanetten?

Cumhuriyetin, bağımsızlık savaşıyla kurulduğunu unutursa her kim? Utanmaz tarihine, halkına, milletine karşı düştüğü ağır zilletten.

Cumhuriyetten intikam demektir, bütün engellemeler; unutturmak istemektir millete; Ne mümkün; ne yapsalar da, silemezler milletin bilincinden.

Durur Ata’nın emaneti her an, halkının belleğinde, geleceğinde; Ateş edilse de içerden, dışardan, dört koldan; yenilmez bunca ihanetten.

Yenecektir er geç kara talihini ülkenin ve milletin azmi; Aydınlatmakta yolunu, aldığı ışık ve ilham, Atatürk’ünden.

Halkın acelesi olmaz, sebatını-sabrını içinde saklar; Görmediğinden değildir gayrı suskunluğu, zaafı ferasetinden, metanetinden.

Ne varsa Cumhuriyet’ten bize kalan; bugüne, geleceğe uzanan; Anlaşıldı niyetleri; başka bir şey değil, yıkıp yerle bir etmekten.

Elden geleni geri bırakmamakta aceleleri var, belli, çok pervasızlar; Tarihin çarkı yerinde sayıp dursa da; geri dönmez hiç ilerlemekten.

İrfanla kuruldu Cumhuriyet erdemdir, bilimdir, fendir; Ödün yok, ne yapsalar, ne etseler de ulusal egemenlikten.

Cumhuriyet yurttaşları, sahip çıkmakta, her şeye karşın varlığına; Gücümüz bilincimizdir; devraldığımız ilkelerdir Aziz Atatürk’ten.

Biz, Anadolu’da yaşayan bütün halkız kardeşçe, ezeli ve ebedi; Bağımsız, bütün ve çağdaş Cumhuriyet çıkardık tarihin küllerinden.

Atatürk’ün kurduğu o özgür ve bağımsız ülkede; Bağımsızlık olmadan, yok olmak ehvendir, esaretin zilletinden.

Gam değil, hürriyet için mücadele, korku ateşiyle dolu olsa da; Ölmek de, dönmek de yok çağdaş Çumhuriyet için sonsuz gayretten.

Korku her yanı saran,dehşet saçan acımasız bir ejder olsa da bile; Özgürlük-bağımsızlık karakterimiz; çıkılacaktır her türlü kara esaretten

İktidar sahipleri, her türlü baskı-yıldırmayla gelseler de üstümüze; Dönülemez çağdaş-özgürlükçü, kardeşçe demokrasi yolunda bu azimetten.

Bu yolda çekilen acılar ve sıkıntılar hep oldu, elbette olacaktır; Öyle kavuşuldu Cumhuriyet’e-demokrasiye, onca çekilenlerden.

Cumhuriyetin ve demokrasinin içi, her geçen gün boşaltılırsa; Başkaca yol kalmaz artık, demokratik mücadeleden.

İktidarda kalmak için padişah-ı mülk olup mütemadiyen; Korkular salıp, yıldırmak için milleti, güç alınamaz devlet i aliyeden.

Cumhuriyetimize, korkmadan, yılmadan elbet sahip çıkacağız; Kim nasıl sebeplenip, yemlenirse yemlensin hükümetlerden.

Cumhuriyet ve demokrasi aşkı ile kavgadan sakın, ey adaletsizlik; Zulmün kılıcı er geç erir özgürlüğün ve hamiyetin güçlü ateşinden.

Ne mümkün, bu çağda korkutup söndürmek özgürlük ateşini; Yetiyorsa gücünüz, idrak etmeyi kaldırın, milletin beyninden.

Yürekteki özgürlük aşkı, elmas cevherine benzer, kırılıp çizilmez; Eğilmez iktidarların ağırlığından; ezilmez baskılarının şiddetinden.

Çağdaş Cumhuriyet’in ey güzel yüzü, ey özgürlükçü demokrasi! Kırılacaktır er geç bu paslı zincir; kurtuluş muhakkaktır her esaretten.

Zalimliğin zulmü baki olamaz, bu gök kubbe altında; Parlar güneş gibi; gizlenip saklanamaz gerçekler, aziz milletten.

Atatürk, bu topraklarda parıldayan bir güneş oldu; Kurtarandır halkını, yüzyıllardır süren sıkıntı ve büyük mihnetten.

Senindir artık ey halk, hükmetme devranı; hükmünü zalimlere bildirme zamanı; Vazgeçilmezdir senin için, dönüş yok, güç aldığın Cumhuriyet’ten.

Ey yaralı kükreyen arslan, kanla-irfanla kuruldu Cumhuriyet’in; Uyan ey yaralı arslan, şu uzun uyku ve derin gafletten.

Cemil YAVUZ